Θα πρέπει να αλλάξουμε στρατηγική διαχείρισης των δασικών πυρκαγιών

Του Θοδωρή Μ. Γιάνναρου*

Αυτό που μπορώ να πω είναι ότι όταν έχουμε δασικές πυρκαγιές αυτής της μεγάλης έκτασης, όπως οι πρόσφατες, εκείνες του 2021, οι οποίες επαναλαμβάνονται κάθε χρόνο, είναι μία συνθήκη που μοιραία συμβάλει στην υποβάθμιση του φυσικού περιβάλλοντος.

Καταλαβαίνουμε λοιπόν ότι μεσοπρόθεσμα αυτό μπορεί να οδηγήσει σε ερημοποίηση της περιοχής.

Για τις πυρκαγιές που εκδηλώθηκαν τελευταία, δεν αποτελεί καμία έκπληξη ούτε η ένταση ούτε η έκταση που έλαβαν. Γιατί ήδη από την προπερασμένη Τετάρτη, η Αττική έχει μπει σε μία θερμή και ξηρή περίοδο με αποτέλεσμα τα βασικά «καύσιμα», η βιομάζα που μπορεί να καεί, να είναι εξαιρετικά εύφλεκτη.

Επιπρόσθετα είχαμε και την ενίσχυση των βορειοανατολικών ανέμων με αποτέλεσμα την επικράτηση του «hot, dry, windy» που είναι ότι πιο επικίνδυνο για την εκδήλωση και εξάπλωση μεγάλων πυρκαγιών.

Ειδικά για τις πυρκαγιές στην Ανατολική Αττική και τα Δερβενοχώρια οι βόρειοι, βορειανατολικοί άνεμοι που έπνεαν, ευθυγραμμίζονταν με την τοπογραφία και τα δασικά καύσιμα με αποτέλεσμα τη μεγιστοποίηση του ρυθμού εξάπλωσης της φωτιάς.

Συμβάντα όπως αυτά του 2021, αλλά και τα περσινά στην Πεντέλη, δείχνουν ότι θα πρέπει να αλλάξουμε στρατηγική διαχείρισης των δασικών πυρκαγιών.

*Εντεταλμένος Ερευνητής ΙΕΠΒΑ/ΕΑΑ