Πλακώνονται ΥΠΕΣ-ΥΠΟΙΚ για τα τέλη
Γράφει ο Κώστας Παπαδημητρίου*
Τα τέλη διαμονής παρεπισημούντων και τα όμοιά τους επί των ακαθαρίστων εσόδων ορισμένων κατηγοριών καταστημάτων (εστίαση, καφετέριες, καζίνο, κέντρα διασκέδασης κλπ) είναι γνωστά από το 1976 που για πρώτη φορά θεσπίστηκαν (νόμος 339/1976), ωστόσο απασχόλησαν πολλές φορές έκτοτε την αγορά είτε προκειμένου να προσαρμόζονται σε ένα αποδεκτό ύψος είτε προκειμένου να επεκτείνονται σε περισσότερες κατηγορίες οικονομικής δραστηριότητας (μετά τα ξενοδοχεία σε μοτέλ σε κάμπιγκ σε κάθε είδους καταλύματα κλπ).
Σήμερα, το μεν τέλος διαμονής παρεπιδημούντων επιβάλλεται σε όλων των ειδών τα καταλύματα σε ποσοστό 0,5% ενώ το τέλος επί των ακαθαρίστων εσόδων επιβάλλεται κατά κανόνα σε ποσοστό 0,5% πλην των καζίνο που το ποσοστό ανέρχεται στο 2% και των κέντρων διασκέδασης που το ποσοστό φτάνει το 5%.
Κατά τον χρόνο που πέρασε (2022) και μέσα στο γενικότερο πνεύμα του ψηφιακού μετασχηματισμού, αναπτύχθηκε από συγκεκριμένη ιδιωτική εταιρία μια εφαρμογή, η οποία συνδέει τη περιοδική πληρωμή του ΦΠΑ με αυτήν των δύο τελών, την οποία και αυτοματοποιεί. Επιπλέον, έχει τη δυνατότητα να διαμοιράζει τα εισπραττόμενα τέλη σε κάθε δικαιούχο δήμο. Η εφαρμογή τέθηκε σε λειτουργία και 70-80 δήμοι τη χρησιμοποιούσαν, όταν στο συνέδριο της ΚΕΔΕ ο αναπληρωτής Υπουργός Εσωτερικών ανακοίνωσε πως την εργασία αυτή (της αυτόματης, ψηφιακής πληρωμής) θα την αναλάμβανε εξ ολοκληρου η ΑΑΔΕ. Όντως, με το άρθρο 70 ν.5000/2022 ορίστηκε η ΑΑΔΕ ως αποκλειστικός φορέας είσπραξης, μέσω της ψηφιακής εφαρμογής (“πλατφόρμας”) που θα δημιουργούσε εντός τριών μηνών.
Η συνέχεια δεν ήταν καθόλου αντίστοιχη, αφού η μεν ψηφιακή πλατφόρμα της ΑΑΔΕ δεν κατασκευάστηκε η δε προβλεπόμενη Κοινή Υπουργική Απόφαση δεν εκδόθηκε μέχρι την παραίτηση της Κυβέρνησης, τον Μάιο 2023. Όλο αυτό το διάστημα, πρώτο 9μηνο του έτους, όλοι οι υπόχρεοι στην καταβολή των δύο αυτών τελών (εταιρίες, επιχειρήσεις και άτομα) είτε το πληρώνουν ηλεκτρονικά μέσω της πλατφόρμας που έχουν 80 περίπου δήμοι (σε συνεργασία με την εταιρία υποστήριξης) είτε το πληρώνουν (στους υπόλοιπους 250 δήμους) με τον γνωστό χειρόγραφο τρόπο είτε δεν το πληρώνουν καθόλου, ελπίζοντας να διαφύγουν μέσα στη σύγχυση… Στην αντίπερα όχθη, πολλές υπηρεσίες δήμων αναρωτιούνται εάν πρέπει να εισπράττουν ένα έσοδο για το οποίο έχει οριστεί άλλος τρόπος καταβολής, χωρίς την εμπλοκή της υπηρεσίας τους.
Με δεδομένη την παραπάνω περιγραφείσα, προβληματική κατάσταση, το Υπουργείο Εσωτερικών προωθεί συνολική αντιμετώπιση του θέματος. Το Υπουργείο Οικονομικών όμως, παρότι δεν έχει αρμοδιότητα επί των εσόδων των δήμων, που είναι αρμοδιότητα του Εσωτερικών (π.δ. 141/2017 αρ.16), περιέργως έσπευσε και πέτυχε την ψήφιση άρθρου (25) στον ν.5047/2023, με το οποίο ρυθμίζει προς όφελός του το ζήτημα… Έλλειψη συντονισμού του κυβερνητικού έργου, κακή νομοθέτηση, σύγχυση ως προς τις αρμοδιότητες, όλα τα παραπάνω εντοπίζονται εδώ πέρα. Αναμένεται η συνέχεια, δηλαδή η στάση της ηγεσίας του Υπουργείου Εσωτερικών και η στάση της ΚΕΔΕ, καθότι η προωθούμενη από το Υπουργείο Οικονομικών ρύθμιση φαίνεται να παρουσιάζει και μείζονα προβλήματα (μη απόδοση των αναλογούντων τελών στους δικαιούχους δήμους αλλά κατανομή του συνολικά εισπραχθέντος ποσού με βάση τα ισχύοντα κριτήρια) και να έχει υψηλό κόστος (απόδοση μέρους των εισπραττομένων ως “προμήθειας” στον κρατικό Προϋπολογισμό).
*πρόεδρος Διοικητικού Επιμελητηρίου